||om tat sat||

సుందరకాండ.
అథ షట్షష్టితమస్సర్గః||

హనుమతా ఏవం ఉక్తః రామః దశరథాత్మజః స లక్ష్మణః తం మణిం హృదయే కృత్వా ప్రరురోద|| శోకకర్శితః రాఘవః తం మణిశ్రేష్ఠం దృష్ట్వా అశ్రుపూర్ణాభ్యాం నేత్రాభ్యాం సుగ్రీవం ఇదం అబ్రవీత్||

యథా వత్సస్య స్నేహాత్ ధేనుః స్రవతి తథిఅవ మమ హృదయం మణిరత్నస్య దర్శనాత్ || మే ఇదం మణిరత్నం మే వైదేహ్యాః శ్వశురేణ దత్తం | వధూకాలే యథాబద్ధం మూర్ధ్ని అధికం శోభతే|| అయం జలసమ్భూతః మణిః సజ్జనపూజితః యజ్ఞే పరమతుష్ఠేన ధీమతా శక్రేణ దత్తః|| సౌమ్య ఆద్య ఇమం మణిశ్రేష్ఠం దృష్ట్వా యథా తాతస్య దర్శనమ్ తథా విభోః వైదేహ్యాః చ అవగతః || అయం మణిః తస్యాః ప్రియాయాః మూర్ధ్ని హి శోభతే || అస్య ఆద్య దర్శనేన అహం తాం ప్రాప్తాం ఇవ చింతయే ||

సౌమ్య ! పిపాసుమ్ త్ఫ్యేన ఇవ వైదేహి వాక్యవారిణా సించన్తీ | సీతా కిం ఆహ పునః పునః బ్రూహి ||

'సౌమిత్రే వైదేహీం ఆగతం వినా యత్ ఇమం వారిసంభవమ్ మణిం పశ్యామి ఇతస్తు దుఃఖతరం కిమ్ ||

'సౌమ్య యది మాసం ధరిష్యతి వైదేహీ చిరం జీవతి |అసితేక్షణా వినా క్షణం న జివేయం||యత్ర మమప్రియా దృష్టా తం దేశం మామ్ అపి నయ | ప్రవృత్తిం ఉపలభ్య క్షణం అపి న తిష్ఠేయం || సా సుశ్రోణీ భీరుభీరుః సతీ భయావహానాం ఘోరాణాం రక్షసాం కథం మధ్యే తిష్ఠతి ... || శారదః తిమిరోన్ముక్తో నూనం చంద్ర ఇవాంబుదైః ఆవృతం వదనం తస్యా న విరాజతి రాక్షసైః||13||

హనుమాన్ మే అద్య సీతా కిమ్ ఆహ తత్త్వతః కథయ | ఏతేన జీవిష్యే ఖలు యథా భేషజేన || మథురా మథురాలాపా వరారోహా మత్ విహీనా మమభామినీ కిం ఆహ | కథయస్వ|

ఇత్యార్షే శ్రీమద్రామాయణే ఆదికావ్యే వాల్మీకీయే
చతుర్వింశత్ సహస్రికాయాం సంహితాయామ్
శ్రీమత్సుందరకాండే షట్షష్టితమస్సర్గః||

|| ఓం తత్ సత్||